Encik Din dan Blog Beliau

gua nak cite sal duit gak.Bak kata seseorang yang gua penah jumpa tak lama dulu,iaitu cikgu Plkn gua..Alah...Plkn lagi..tak pelah..bliau berkata..

"duit tak menjamin kebahagiaan,tapi kebahagiaan itu sendirik memerlukan duit.."

gua dengar je ayat tu teros naik turun jantung gua.gile gempak ayat bliau.cikgu gua ni pon bukan calang-calang orangnye.bliau keje kat syarikat perkapalan hamjadah pe gua tak ingat kat penang.bliau ni engineer tak salah gua.keje jadi cikgu plkn ni bliau suke-suke je wat abiskan mase terluang daripada pi buat cerita kedai kopi dengan kaki kopi tegar kat kedai mamak sambil pekena tandori garlic.bulan-bulan ade la masok 30-40k (gua bersembang tentang gaji.bukan berat beras bliau beli tiap-tiap bulan,kalau ade yang terpikirkan pasal beras,sedarlah bahawa anda adalah seorang yang bebal).

gua terpikir balik,btol tanpa syak Wasangka mahupon LUsangka lagi kata-kata bliau tu.zaman DoReMi dulu boleh la takde duit boleh bahagia.nak makan,pi kedai cari lebai pastu ngaku sedara pon da cukup.zaman sekarang da laen.gua sendiri penah idop dalam keadaan senang,sederhana ngan susah.gua boleh tau camna beza ketiga-tiga keadaan ni.lu orang tak yah nak kencing gua kata gua tak idop dalam keadaan lu,gua takkan paham...haaa...!!maka akan sampailah kaki bersaiz 7 setengah ke muka kalian bersama-sama pelempang jepun.

gua bukan nak claim.tapi kenyataan zaman sekarang.

duit itu penting.tapi kenalah yang halalantoibba,bukan haramwaljadahan.cite-cite dalam cerekarama ke,samarinda ke,mirinda ke,100plus semua tu menipu je tu.gua sikit pon takde perasaan nak hina ke,kutuk ke kat orang kurang berkemampuan ni.harap maaf kat sape-sape yang terasa begitu.apa yang gua cube terangkan ni adalah kepentingan duit dalam mencapai kebahagian.kalau hidup selalu je ade masalah letrik tak bayar,hutang sana-sini,keta tertunggak dekat 5-6 bulan sampai nak kuar pon takut kete kene tarik,sedara-mara pon sampai menyampah tengok muke sebab utang tak bayar,boleh bahagia ke macam tu...?kalau tanye gua sudah tentula tidak jawapnye..

lagi satu gua nak cite pasal perangai makhluk yang bernama manusia yang pandai berdrama.kalau orang berduit..masyaAllah.!!macam Brad Pitt masuk kampung gua cakap..orang ni ngaku sedara,yang tu ngaku sedara, yang lahir sebelah katil kat hospital dulu pon nak ngaku sedara ape cer..?!!.bukan maen lagi layanan diorang.yang muka masam macam cuka pon boleh senyum cam kerang busuk.yang kurang berduit lak macam bangla buat jalan je diorang layan.tak patot tak patot..gua pon da malas nak karang panjang-panjang sebab internet gampang ni da macam chipsmore kejap ade kejap takde..

kalau tanye gua nak bahagia gua bagi 2 jalan je..

jalan 1 :beranakkan ke,tuai ke takpon jana duit banyak-banyak.tak kaya pon takpe,janji tak sesak.

jalan 2 :pi guling-guling kat Midvalley,kacau orang dating 2-3 pam,ha..!!sampai la la lu orang ke Hospital Bahagia..

tapi gua tengok budak plkn tu bukan maen pandai lagi bliau gebang orang.siap bagikan pangkat kat budak-budak bliau lagi.gua pon penah gak gi plkn dulu.tapi tak terpikir lak gua nak buat macam tu.kalau la gua terpikir,gua nak mengaku yang gua ni anak...anak...anak sape-sape pon gua tak kisah la..janji membawa kepentingan kat gua.hahahha.pe macam.kalau macam tu hooi-hooi pon tak de la sombong-sombong dengan gua.nak tau sape hooi-hooi..pi tanya budak plkn sekali ngan gua..